-
1 wypadać
wypadać (-am) < wypaść> (wypadnę) herausfallen (z G aus D); włosy ausfallen; (nagle wybiec) hinausstürzen; herausstürzen;wypadać z ręki aus der Hand fallen;wypadło mi z głowy es ist mir entfallen;wypadać z roli fig aus der Rolle fallen;wypadać na k-o (przypadać) auf jemanden entfallen;wypadać w niedzielę auf den Sonntag fallen;wypadać w Wielkanoc auf Ostern fallen;wypadać dobrze gut ausfallen;wypadać źle schlecht ausfallen;wypadałoby (+ inf) man müsste, man sollte (+ inf);tak wypada es gehört sich so;to nie wypada es gehört sich nicht, es ziemt sich nicht;tak wypadło es ist so gekommen;może coś mu wypadło vielleicht ist ihm etwas dazwischengekommen -
2 wypadać wypad·ać
-am, -asz; pf wypaśćvi1) (= wylecieć) (o włosach) to fall out2) (= wybiegać)3) (= wdarzyć się)4)wypada po dwa na każde gospodarstwo — it works out at two for each farmprzyjdę, jeżeli nic nie wypadnie — I'll be there, if nothing happens to stop me
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий